Magiczne Angkor

Kambodża to kraj paradoksów, z jednej strony na ulicach widzimy straszną biedę, po czym jedziemy zwiedzać jedną z najwspanialszych atrakcji archeologicznych świata, zaliczaną do siedmiu cudów świata średniowiecznego i czujemy się jak w Europie, otoczeni z każdej strony pięciogwiazdkowymi hotelami, pełnymi wszelkich wygód i przepychu. Kompleks ponad 100 świątyń położonych na obszarze 400 km2 zrobił na mnie ogromne wrażenie. Ciekawa jest też historia związana z tym miejscem, otóż pomiędzy IX a XV wiekiem, Angkor było stolicą Imperium Khmerskiego, w czasach swojej największej świetności gromadziło w swoich murach ponad milion mieszkańców, co dawało mu rangę największego miasta ówczesnego świata. Dla porównania w Krakowie w tym samym czasie mieszkało 12000 osób, a w Paryżu czy Londynie 25000. W XV wieku miasto zostało zupełnie wyludnione, do dziś nie wiadomo z jakich przyczyn… Mówi się o powolnym upadku imperium i wyjeździe specjalistów, którzy zajmowali się konserwacją bardzo skomplikowanego systemu irygacyjnego, w konsekwencji uległ on poważnemu uszkodzeniu, a wiadomo, że bez odpowiedniej ilości wody, ryż – podstawa wyżywienia Khmerów nie chce rosnąć. Pojawiły się również problemy z systemem kanalizacyjnym, w konsekwencji której  tereny te opanowała epidemia, z którą sobie nie poradzono. Dodatkowo masowa wycinka drzew na terenie kompleksu, sprawiła, że obfite opady deszczu wymywały glebę, zapychając kanały, którymi rozprowadzana była woda na terenie kompleksu. Opuszczone świątynie pochłonęła dżungla, dopiero w 1860r. europejski badacz przypadkowo natknął się na ruiny świątyni i zaczęto interesować się tym miejscem. Obecnie Angkor znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zanim jednak archeolodzy zaczęli się interesować tym miejscem, przez 40 lat grabiono i niszczono wszystko co tylko wydawało się cenne.
Angkor oferuje różne warianty zwiedzania, w zależności od tego jak dokładna eksploracja tego miejsca nas interesuje. Możemy więc nabyć bilet 1, 3 lub 7-dniowy, co ważne, żeby uniknąć porannych kolejek (wschód słońca w tym miejscu jest przepiękny!) warto bilet kupić dzień wcześniej. A zakupu dokonamy w każdej bramie prowadzącej do kompleksu świątyń, wariant moim zdaniem optymalny – 3-dniowy to koszt 40 dolarów za osobę. Bilety są imienne, ze zdjęciem, które robione jest na miejscu, więc kombinować się nie da.
Zwiedzanie kompleksu świątyń możliwe jest w wersji zorganizowanej i indywidualnej. Najbardziej komfortowo obejrzymy świątynie wykupując grupowe zwiedzanie z przewodnikiem, w tej opcji odległe trasy pomiędzy kolejnymi atrakcjami Angkor pokonuje się klimatyzowanym busem, co nie pozostaje bez znaczenia biorąc pod uwagę upały jakie panują w Kambodży. Kolejna wersja to wynajęcie tuk-tuka, kierowcy też dysponują dużą wiedzą i jeśli jesteśmy się w stanie z nimi dogadać, to jest to fajna forma zwiedzania. Jeśli natomiast stawiamy na indywidualną eksplorację to najlepiej i najtaniej będzie jeśli wynajmiemy rowery. Na zachód słońca oglądany z ruin jednej ze świątyń można również dojechać na słoniu, co jest nie małą atrakcją.
Dla turystów, którzy stawiają na tradycyjne zwiedzanie i chcą chodzić utartymi ścieżkami, Angkor oferuje dwie pętle: małą i dużą. Pętla mała zajmuje jeden dzień i obejmuje najsłynniejsze świątynie Great Angkor Wat i Ta Prohm, najbardziej niesamowite miejsce jakie widziałam do tej pory oraz kilka innych mniejszych świątyń. Duża pętla oferuje nam natomiast mniej znane świątynie oddalone od miejsc najchętniej zwiedzanych przez turystów, więc jeśli nie chcemy chodzić w kolejce Azjatów, których jest tam naprawdę dużo, warto wybrać również tą bardziej rozbudowaną wersję zwiedzania, wtedy w pełni możemy poczuć klimat i magię tego miejsca. Jeśli natomiast jesteśmy fascynatami tego typu zabytków, warto wynająć sobie indywidualnego przewodnika i zwiedzić świątynie, które nie znajdują się na szlaku małej ani dużej pętli, oddalone znacznie od najbardziej popularnych miejsc.

Zarówno Angkor, jak i historia z nim związana zachwyciła mnie i bardzo chętnie wróciłabym tam jeszcze na dłużej… Tym bardziej, że prace archeologiczne ciągle trwają i 'odbierane’ są dżungli kolejne budowle, które dają odpowiedzi na coraz więcej pytań związanych z czasami świetności tego miejsca.